Ένα δώρο

Θυμίσου ποιος σε πήρε απ’ το χέρι
και σε σεργιάνισε στις γειτονιές
του φεγγαριού…
Ποιός έκλαψε με τον πόνο σου
κι έπλυνε τις πληγές σου
με αγάπη και υπομονή..
Ποιός μαλάκωνε τον χρόνο
να μην χτυπήσει σκληρά
την καρδιά σου
να μην σαλέψει
τα λογικά σου
να σε προσμένει στις χαρές σου
να σε αντέχει στις κακές σου.
Ποιός έπεισε τον Θεό
να μικρύνει τις αποστάσεις
να δώσει ζωή στα όνειρα σου
να σε φέρει κοντά
σε όσους αγαπάς…
Για όλα αυτά και για πολλά ακόμα ήμουν εκεί…
Μα το κλειδί της καρδιάς σου
το κρεμασες στον τοίχο…

Αγγελική Αγγελοπουλου