Συμμετοχή της ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΓΚΑΤΖΙΟΥΡΑ στο πανελλαδικό διαγωνισμό ποίησης “Η Άνοιξη Που Μου Χρωστάς”
Με το παρακάτω ποίημα συμμετέχει στο διαγωνισμό:
Η μεταμόρφωση
(όχι του Φραντς Κάφκα)
Κοιτάζω κάτι φωτεινό.
Τα πόδια μου είναι κολλημένα στο έδαφος και βαριά.
Προσπαθώ να τα κουνήσω, βάζω όλη τη δύναμη που διαθέτω.
Μάταια.
Εξακολουθώ εκεί, παγωμένη, να κοιτάζω.
Είναι στιγμές που νοιώθω πως καταλαβαίνω πολύ καλά τι είναι αυτό που
βλέπω.
Μα ακριβώς την ίδια στιγμή συνειδητοποιώ πως δεν έχω την παραμικρή ιδέα.
Το φως είναι υγρό και κυλά.
Το πλαισιώνει μία συστάδα από πυκνούς θάμνους, ολάνθιστους.
Από εκεί συμπεραίνω πως πρέπει να είναι άνοιξη.
Ο χρόνος περνάει και εγώ συνεχίζω στο ίδιο σημείο, ακίνητη, να προσπαθώ
να καταλάβω.
Πιστεύω πως κάποια στιγμή το φως αυτό θα σβήσει ή έστω, θα γίνει πιο αχνό.
Έτσι δε συμβαίνει συνήθως με το πέρασμα του χρόνου;
Μα κάνω λάθος.
Φτάνω πια στο σημείο να σκεφτώ πως κάτι πολύ περίεργο πρέπει να
συμβαίνει.
Η αίσθηση του χρόνου έχει χαθεί.
Δεν αντιλαμβάνομαι ούτε λεπτά, ούτε ώρες, ούτε ημέρες, τίποτα.
Βρίσκομαι σε μια ολότητα.
Μία κατάσταση ενιαία που εμπεριέχει το φως, το πλαίσιό του και εμένα.
Δεν είμαι καν σίγουρη για το ποια είμαι εγώ.
Δεν είμαι καν σίγουρη για το αν είμαι εγώ.
Αισθάνομαι σαν μία νυχτοπεταλούδα τυφλωμένη από το φως.
Η αδυναμία κίνησης των άκρων μου επαληθεύει το ότι η κατάστασή μου δεν
είναι μία συνηθισμένη κατάσταση.
Αισθάνομαι σαν να έχω και εγώ, ξαφνικά, μεταμορφωθεί σε ένα πλάσμα μη
ανθρώπινο.
Εντείνω τη σκέψη μου προσπαθώντας να καταλάβω και τότε συνειδητοποιώ
ότι ακριβώς εκεί είναι που έγκειται το λάθος μου.
Η πλάνη της παντοδυναμίας της σκέψης.
Μιας σκέψης στρεβλωμένης από στερεοτυπικές εικόνες χρόνων. Μιας σκέψης
γεμάτης πληγές.
Είμαι δέσμια της αντίληψης ότι η σκέψη μου βρίσκεται εδώ για να με
απελευθερώσει.
Αμέσως καταλαβαίνω ότι βρίσκομαι σε μία καμπή στη ζωή μου.
Βαραίνει επάνω μου η συνειδητοποίηση ότι η μέχρι τώρα γνώση μου μπορεί
μόνο να με περιορίσει.
Ανοιγοκλείνω τα μάτια.
Η όρασή μου θολώνει.
Η αλμυρή γεύση των δακρύων μου μού γεμίζει το στόμα. Ένας χείμαρρος
ασυγκράτητος.
Με κλειστά τα μάτια προσπαθώ να ηρεμήσω την αναπνοή μου.
Η σκέψη μου με μεταφέρει αυτόματα στη θάλασσα.
Αφήνω αυτή τη σκέψη να περάσει και ανοίγω ξανά τα μάτια.
Το φως δεν υπάρχει πια.
Δε ξέρω αν πέρασε μια στιγμή μονάχα ή μερικοί αιώνες, μα ο φόβος του
φωτός έφυγε και μαζί του και ένα βάρος.
Αναζητώ έναν καθρέφτη και παρατηρώ την αντανάκλασή μου μη αλλοιωμένη
για πρώτη φορά.
Τη στιγμή αυτή δε σκέφτομαι τίποτα. Μονάχα οσφραίνομαι τον ανάλαφρο
ανοιξιάτικο αέρα.
Και αν μυρίζει ωραία την άνοιξη, είναι κυρίως επειδή μεσολάβησε ο χειμώνας!
Ένας ακόμα μεγάλος διαγωνισμός για τους φίλους που γράφουν παραμύθια, ένας ακόμα διαγωνισμός από το filoxeniart και τις εκδόσεις Flisvos χωρίς οικονομική συμμετοχή και με πλούσια δώρα:
https://filoxeniart.com/panelladikos-diagonismos-paramytiou/
Μοναδικές προσφορές για τους φίλους που γράφουν για παιδιά και νέους, από τις εκδόσεις Flisvos μέχρι της 31/8/2024 (προλάβετε και μια μοναδική προσφορά μέχρι τις 31/7/2024 για δωρεάν εικονογράφηση όλου του παραμυθιού σας):
https://filoxeniart.com/prosfora-gia-ekdosh-paramytiou/
Μοναδικές προσφορές για τους φίλους που γράφουν, από τις εκδόσεις Flisvos μέχρι της 31/8/2024:
https://filoxeniart.com/oikonomiki-prosfora-ekdoshs-vivliou/
Για όσους επιθυμούν να προλάβουν κάποια από τις παραπάνω προσφορές ή να πάρουν προσφορά για έκδοση βιβλίου με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά μπορούν να στείλουν email στο :
