ΤΟ ΘΥΜΑ…ΤΟΥ ”ΘΥΜΑΤΟΣ”

Της Μαντλίν

Σε εντυπωσιακή ανοδική πορεία, ο φίλτατος σε πολλούς ρόλος, αυτός του ”θύματος”. Σταρ και με fun club o ρόλος, που θα τον ζήλευε και Σαιξπηρικός ηθοποιός. Πραγματικά αν τα ”θύματα” είναι τόσα, αναρωτιέται κανείς, που είναι και ποιοί είναι οι ”θύτες”. Μιλάμε λοιπόν για ρόλο – επιλογή, από την οποία εξασφαλίζουν πολλά οφέλη, όσοι τον υιοθετούν ως στάση ζωής, αφού πιστεύουν πως ανακάλυψαν τρόπο ν’ αποκτούν αξία. Βολεύει δε..τόσο πολύ αφού σαν αδικημένοι και κατατρεγμένοι..οι ”καημένοι”, δηλώνουν αυτόματα πως οι ”άλλοι” είναι κακοί, άδικοι, αχάριστοι (κ.α.κοσμητικά επίθετα)και ως εκ τούτου, δεν αξίζουν ”μία”. Αυτοί αξίζουν..αυτοί είναι οι σωστοί. Ανείπωτη η χαρά που βιώνουν, την στιγμή που γύρω απ’ αυτήν την πεποίθηση, έχουν χτίσει και την πραγματικότητα τους. Τα έχουν βολεμένα όλα τέλεια στο ”έσω” τους (λαμποκοπά το μέσα τους, από παστρικοσύνη). Απολαμβάνουν να ρίχνουν τις ευθύνες στους άλλους (ανευθυνότητα 24ωρης απασχόλησης) πανεύκολα στοχοποιούν τους επίσης ”άλλους” για να μην νιώθουν ενοχές για οτιδήποτε (άμοιροι παντελώς οι ίδιοι),προωθώντας ταυτόχρονα και την εντύπωση της ”καημενιάς”, αφού παντού υπάρχουν ”θύτες” με κατακριτέες πράξεις. Ασκώντας δε κριτική, αυξάνουν το αίσθημα υπεροχής τους, για τον ίδιο τους τον εαυτό, αφού έχουν καταφέρει να αποπροσανατολίσουν τον περίγυρο για την ”σκατοψυχιά” τους, μη τύχει και ξεμείνουν από κουτσομπολιά, κι αρχίσει το περιβάλλον τους και ”ψάχνει” τους ίδιους. Η ανασφάλεια και η καχυποψία τους, πιάνει κορυφές, γι αυτό και πάντα θα τους δεις να ζητούν να μαθαίνουν οτιδήποτε γίνεται στις ζωές των άλλων, μην και χάσουν τον έλεγχο. Ξέρουν και χειρίζονται τις ιστορίες επιστημονικής φαντασίας και μυθοπλασίας, εξαιρετικά πειστικά. ‘Ένα proficiency το λιγότερο το’χουν για πλάκα. Τα ”θύματα” έχουν πολλαπλά κέρδη, αφού φροντίζουν να δημιουργούν γύρω τους ένοχους κι υπευθύνους για την δυστυχία τους, τα προβλήματα τους και την πραγματικότητας τους, κάνοντας τον εαυτό τους να μοιάζει αδύναμος κι ανίκανος…Χτυπάνε κέντρο δηλ. για να τραφούν απ την συμπόνια σου..και να κάνουν ανενόχλητοι το αχρείο έργο τους..Κι αν τύχει και ρωτηθούν για κάτι σχετικά μ αυτούς τους ίδιους στα γυρίζουν όλα τούμπα στο λεπτό.. Απελευθερωθείτε απ την ψευδαίσθηση φίλοι μου, πως είναι αδύναμοι, αδικημένοι, καταστρεμμένοι, κακομοίρηδες. Το ”θύμα” χρειάζεται να΄ναι δυστυχισμένο, έχει βολευτεί τέλεια σ αυτό. Με γεια του με χαρά του. Έτσι κι αλλιώς η κοροϊδία ταύτη είναι ο ατμός της μικροψυχίας τους. Το ”με λένε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω”…Δεν πιάνει σ όλους.
Γράφει η Μαντλίν