Συμβατικές φόρμες της Αρσινόη Β (Αγγελική Γιαννόπουλου)
Συμβατικές φόρμες Ρούχα πλυμένα στη σειρά καθαρά από τις αμαρτίες τους τη σκόνη της πραγματικότητας τους ρίπους της ακάλεστης μοναξιάς και της πολλής συνάφειας θα φορεθούν μέρα νύχτα κι ο…
Συμβατικές φόρμες Ρούχα πλυμένα στη σειρά καθαρά από τις αμαρτίες τους τη σκόνη της πραγματικότητας τους ρίπους της ακάλεστης μοναξιάς και της πολλής συνάφειας θα φορεθούν μέρα νύχτα κι ο…
"ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ" Απόψε σα βγεις φεγγαράκι ρίξε μια σκάλα φωτεινή σ’ όλες τις μοναχικές ψυχές, που άλαλες στέκουν και κοιτούν στου κόσμου το μπαλκόνι. Μήνυμα να τους στείλεις, πως το…
«Η ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΗ ΘΛΙΨΗ» Χείμαρρος γίνεται η κοιμισμένη θλίψη σαν το σκοτάδι πέσει, ποτάμι βίαιο στο πέρασμά του· φουσκώνει αγριεμένη αν ξάστοχα την ακουμπήσεις Είναι η λύπη του ταπεινού, η σιωπηλή…
Για ένα ποίημα μικρό, μούσκεψα τις λέξεις, κάθε μικρής άνοιξης που έσπερναν τα χείλη σου Και γλύκανα το κορμί μου, σε κάθε γαλάζια θάλασσα που καταλάμβανε τα μάτια μου Εκεί…
Κάτι δυσλεκτικά δικά μου…
Να ξέρετε ο «Συντάκτης» του FiloxeniArt είναι δυσλεκτικός και κάνει πολλά λάθη,αλλά και αυτό είναι μια επανάσταση, να ψάχνει το δικαίωμα να γράφει έστω και με λάθη…
Και να ξέρετε ότι μια φορά το χρόνο μόνο θα σας φορτώνει με δικά του κείμενα… ο υπόλοιπος χώρος στο FiloxeniArt είναι όσο γίνεται για δημιουργούς!!!!!
Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Η σελίδα του χρόνου ή η σελίδα της Παναγιώτας θα μπορούσαμε να γράψουμε…
Αγαπώ την «πισίνα» της βροχής και ας έχει πέντε εκατοστά βάθος. Που είναι ανακατεμένη με φυσικό χώμα και μοιάζει με λάσπη. Τη βροχή που με λούζει με θεϊκά δάκρυα, που δεν προσπαθώ να αποφύγω κάτω από μια ομπρέλα αλλά δακρύζω και εγώ μαζί της γιατί θυμάμαι οτιδήποτε όμορφο πέρασε από τη ζωή μου γνωρίζοντας ότι δεν θα επιστρέψει. Που συγκινούμαι ταυτόχρονα για όλα όσα έζησα και ας ξέρω ότι δεν θα ξανάρθουν.
Διαβάστε εδώ ολόκληρο το άρθρο:
Ευ αισθησιες του
ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΦΕΚΑΤΗ
Προσωπικά με άγκιξε και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας από το FiloxeniArt άλλωστε νομίζω ότι η γραφή του δύσκολα σε αφήνει ασυγκίνητο
Διαβάσαμε στο διαδίκτυο και μας άρεσε, το κείμενο το έχει γράψει η Πέννυ Μολφέτα και ανήκει στο πρώτο βιβλίο της που ετοιμάζεται αυτό το διάστημα. Δεν μπορεί να αφήσει θεωρώ ασυγκίνητο η αλήθεια όταν έχει δοθεί με έναν τόσο ωραίο τρόπο, γράφει η ίδια για το κείμενο της:
Η γιαγιά διηγείται στην εγγονή ιστορίες απο τη ζωη. Πραγματικές και ερωτικες.
Προσπαθώντας να βρει την αληθεια των ανθρώπων και των συναισθημάτων τους. Την αληθεια που κρύβουμε απο τους άλλους και μερικές φορες απο τον εαυτο μας. Γιατι πολύ απλα ισως να μην τις ξερουμε. Ή να μην τις αναγνωρίζουμε !