You are currently viewing Ο Καλ Ελ “συναντάει” τον Κόρτο Μαλτέζε

Ο Καλ Ελ “συναντάει” τον Κόρτο Μαλτέζε

Υπάρχει άραγε άνθρωπος που δε θα συγκινούνταν από τη μορφή ενός ναυτικού με χρυσή καρδιά, ελεύθερο πνεύμα, που ταξιδεύει στα λιμάνια όλου του κόσμου για να γνωρίσει μεγάλες προσωπικότητες όπως αυτές του Ουίνστον Τσόρτσιλ, του Έρνεστ Χεμινγκγουέι, του Κωνσταντίνου Καβάφη και του σπουδαίου αμερικανού συγγραφέα Τζακ Λόντον? Δύσκολο εώς ακατόρθωτο θα έλεγα.

 Ο Ούγκο Πρατ γεννήθηκε στις 15 Ιουνίου του 1927 στο Ρίμινι της Ιταλίας και ώντας άνθρωπος που αρέσκεται στο να ταξιδεύει επισκεύθηκε μέρη όπως την Αργεντινή, την Αφρική, την Παταγονία και τα νησιά της Καραιβικής. Τα τελευταία θα τον εμπνεύσουν για τη δημιουργία μιας εμβληματικής μορφής στο χώρο τον κόμικ και όχι μόνο. Λέω όχι μόνο καθώς ο Ούγκο Πρατ είναι ένα μοναδικό παγκόσμιο φαινόμενο, το οποίο κατάφερε να ενώσει έναν βαθύ και εμβληματικό λογοτεχνικό λόγο στα σκίτσα του. Ο λόγος για ποιον άλλον από τον Κόρτο Μαλτέζε, τον μικρό μαλτέζο που αγαπήθηκε παγκοσμίως όσο ίσως λίγοι στο χώρο.

Ανεξάρτητος, φιλοσοφημένος, δυναμικός,αγέρωχος και μεγάλος καρδιοκατακτητής ο Κόρτο Μαλτέζε στην ουσία αποτέλεσε το alter ego του Ούγκο Πρατ. Ξεκίνησε το ταξίδι του το 1967 με τη <<Μπαλάντα της αλμυρής θαλάσσης>>, μια μαγευτική ιστορία, στην οποία ακόμα και σήμερα, μόνο στη σκέψη της συγκινούμαι. Βιρτουόζικο ασπρόμαυρο κυρίως σχέδιο, ενταγμένο κυρίως στα πλαίσια του εξπρεσιονισμού θα μας μεταφέρει με ιστορική ακρίβεια στην Αιθιοπία, στη μάχη του ΙΡΑ για την απελευθέρωση των Ιρλανδών από τους Άγγλους, στην Αργεντινή, τη Βενετία και στην πολυαγαπημένη του Μεσόγειο.

Το αριστούργημα του Πρατ κυριαρχείται από πάρα πολλούς εσωτερικούς μονολόγους ενώ στα μακρινά του ταξίδια ο μόνος του φίλος θα είναι ο Ράσπουτιν.
Ένας παράνομος με χρυσή καρδιά”,ανεκτικός και ευνοικός για τους αδυνάτους  γιος ενός Βρετανού ναυτικού από την Κορνουάλη και μιας τσιγγάνας ανδαλουσιανής πόρνης γνωστής και ως “Το κορίτσι του Γιβραλτάρ” (La Niña de Gibraltar). Ως παιδί μεγαλώνοντας στην εβραϊκή συνοικία της Κόρδοβα, ο Κόρτο συνειδητοποίησε ότι δεν είχε “γραμμή της ζωής” στην παλάμη του και αποφάσισε να χαράξει τη δική του με ένα ξυράφι, αποφασίζοντας ότι η μοίρα του ήταν αυτή που όριζε αυτός, μόνος του. Συνήθως προσπαθεί να κρατάει στάση ουδετερότητας, αλλά ενστικτωδώς παίρνει το μέρος του καταπιεσμένων και μειονεκτούντων.

Σήμερα το πρωί ένιωθα ότι είχα αφήσει μια εκκρεμότητα. Κατόπιν σκέψεως θυμήθηκα ότι όφειλα να πάω να αγοράσω το πολυαναμενόμενο νέο τεύχος με το τέλος της ιστορίας του, γραμμένο όμως όχι από τον ίδιο τον Πρατ καθώς απεβίωσε το 1995 με τίτλο ΕΚΟΥΑΤΟΡΙΑ. Kαλή μου ανάγνωση. Σας αφήνω με μια παρότρυνση… Πηγαίντε στο πιο κοντινό σας βιβλιοπωλείο ή κομιξάδικο και συντροφεύστε τον ανέμελο ναυτικό στα πέρατα του κόσμου. Μόνο για έμπειρους αναγνώστες και ώριμες ηλικίες. Αλλιώς παρτε κανα μπατμαν.

Θα κλείσω με τα λόγια του Ουμπερτο Εκο. Όταν θέλω να χαλαρώσω διαβαζω ένα κείμενο του Ενγκελς. Όταν θέλω κάτι πιο σοβαρό, διαβάζω Κόρτο Μαλτέζε.
Γράφει ο Καλ Ελ

Αφήστε μια απάντηση