Το βίντεο από την εκπομπή της Πρωτομαγιάς:
Ευλογία δαίμονα η ανάσα που βγάζω στο φιλί θανάτου μου, στερνή ματιά μαντήλι συλλέγει σταγόνες αίμα μάταια λόγια πρόσφυγες αρκούνται να στεγάσουν σε αντίσκηνο τα σκεβρωμένα κουφάρια του παρελθόντος με μόνη μακρινή ελπίδα το πορτοκαλί του ήλιου που χαϊδεύει τα πλευρά του βουνού σαν θέλει να το ξυπνήσει στην ώρα της αλήθειας. Μην περιμένεις χαιρετίσματα από το γνέψιμο των δενδροκορφών, πενθούν τη κατάντια των ερωτευμένων. Αηδόνια ζήτα, μόνο τούτα ξέρουν πώς να φωνάζουν ξενιτιά,μόνο τούτα αγάπη βγάζουν απ’ τα λαρύγγια. Εκεί στάσου προσοχή, ψέλλισε το ΠΙΣΤΕΥΩ και κλάψε,τα χέρια σου δέσε σταυρωτά και καρτέρα, ξέρει η καρδιά όταν μάθει στον πόνο πότε χρειάζεται γαλήνη.
Maria Anagnostopoulou 27-4-17Το ποίημα είναι κατοχυρωμένο
https://filoxeniart.com/1ος-πανελλαδικός-διαγωνισμός-ποίησης-fil/
