ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ…

Σε κοιτάζω κορίτσι
γινωμένο από Έκσταση
κι αναλογίζομαι το δέρμα σου,
ν’ ανθίζει στων φιλιών
το αδάμαστο πύρωμα…
Σε κοιτάζω,
κι ανατρέπονται
οι ισορροπίες του μέσα μου σύμπαντος,
με τ’ αστέρια να κρέμονται έκπληκτα
και τους ήλιους να χάνουν το διάδημα.
Σε κοιτάζω…κι όσο σε κοιτάζω,
στο όρος των αισθημάτων ανεβαίνω
Για τη μεγάλη Συνάντηση!…

Από τη ποιητική συλλογή:Κόκκινη Σταγόνα
Νίκος Δημογκότσης