ΖΩΗ ΣΑΝ ΘΑΛΑΣΣΑ

Μια ηρεμεί και μια στενάζει,
μια σου γελά και μια σπαράζει.
Δάκρυα μπλε τα κύματά μου
δένουν γερά τα θύματά μου.
Στέκω μονάχη και παλεύω,
αχ Οδυσσέα, σε γυρεύω.

Μια ηρεμεί και μια δικάζει,
μια σιωπά και μια κραυγάζει.
Γράμματα μπλε στα δίστιχά μου
λένε, πονούν τα εσώψυχά μου.
Θέλω το μύθο σου να πλέξω,
τους Λωτοφάγους να εμπαίξω.

Μια ηρεμεί και μια ρημάζει,
μια σου ξεσπά και μια διστάζει.
Κοχύλι μπλε στην αγκαλιά μου,
ξεβράσου στην ακρογιαλιά μου.
Έχω τον φάρο αναμμένο,
αχ Οδυσσέα, περιμένω.

Έλενα Πίνη