Είμαι σίγουρος,πως όταν κυκλοφορήσει κάποια συλλογή για την ιστορία των κόμικ του 20ου αιώνα και ποιο από αυτά στιγμάτισε περισσότερο την ένατη τέχνη,περίοπτη θέση θα κατέχει η παρέα των Peanuts,με πρωταγωνιστή τον δύσμοιρο Charlie Brown και φυσικά τον ανυπότακτο,ανεξάρτητο,φιλελεύθερο, φαντασιόπληκτο και εκκεντρικό σκύλο του Σνουπυ…
“Στο βιβλίο της ζωής οι απαντήσεις δεν βρίσκονται στην τελευταία σελίδα”.Τσάρλι Μπράουν
Ο Σρέντερ είναι ένας μονοδιάστατος χαρακτήρας,ιδιοφυής μουσικός-πιανίστας ο οποίος βρίσκεται σχεδόν πάντα κλεισμένος στο σπίτι του ερμνηνεύοντας τον αγαπημένο του συνθέτη Μπετόβεν. Έχει στο ντουλάπι του άπειρα αγαλματίδια με το πρόσωπο του συνθέτη τα οποία τοποθετεί δίπλα του καθώς εμπνέεται απο αυτά,ενώ παίζει πιάνο. Ο Σρέντερ είναι το ερωτικό απωθημένο της Λούσυ,στην οποία όμως δεν ανταποκρίνεται,με αποτέλεσμα αυτή να του καταστρέφει τα αγαλματίδια.
Το παρεάκι ολοκληρώνουν ο Πιγκ Πεν(χοιροστάσιο),ο οποίος καλύπτει τις ανασφάλειές του μέσα στη βρομιά του,η Φρίντα με τα κατσαρά μαλλιά της,η Σάλλυ που αγαπάει το Λάινους και το αγοροκόριτσο,η Πέπερμιντ Σάλλυ.
Το δημιούργημα των Peanuts χαρακτηρίζεται ως μινιμαλιστικό καθώς οι ήρωες έχουν στην ουσία έναν κύκλο για κεφάλι και μια γραμμή για στόμα.Εκφραστικότητα δεν υπάρχει και η δομή των χαρακτήρων παρουσιάζεται κυρίως μέσα από τα λεγόμενά τους.Τα χρώματα έντονα και άκρως “παιδικά”. Στην ουσία παρουσιάζεται ο κόσμος των μεγάλων και η σκληρότητα της κοινωνίας των παιδιών με έναν άκρως απλό και γραφικό τρόπο, το οποίο να αποτέλεσε ίσως το θεμέλιο λίθο για την παγκόσμιας εμβέλειας επιτυχία του.
Πλημμυρισμένο με ήθος συναισθηματική ένταση και έντονο το φιλοσοφικό στοιχείο,ο Τσάρλυ Μπράουν και η παρέα του,αποτελούν αναμφίβολα ένα μεγάλο κομμάτι στην τέχνη των κόμιξ καθώς αυτά είναι στοιχεία που απουσιάζουν στην εποχή μας.
Γράφει ο Καλ Ελ
