ΤΟ ΑΛΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Στην αλυκή των παιδικών
μου χρόνων,
άλλοτε βούταγα
στο θαλασσινό νερό για να ξεδιψάσω
απ’ την επιθυμία της ανακάλυψης, και
άλλοτε βούταγα
για να γιατρέψω τις ανοιχτές
πληγές της κατάκτησης,
που μοιάζανε
τρόπαια στο κορμί.

Στην αλυκή των νεανικών
μου χρόνων,
άλλοτε ζήταγα
χαρά στη συντροφιά γνώριμων ή αγνώστων
προσώπων, για να θυμάμαι ότι ζω, και
άλλοτε ζήταγα
χαρά στη μοναξιά των γνώριμων τοίχων
του εφηβικού μου δωματίου
που σε κορνίζες
έκλεινα τη ζωή.

Στην αλυκή των τελευταίων
μου χρόνων,
πλέον αναζητώ
ψήγματα εναπομείναντα από
το άλας της ψυχής,
που κρύφτηκαν πίσω από
ανείπωτες λέξεις και
ματαιωμένες πράξεις,
προτού φτάσει στο τερματισμό
αυτή εδώ η περιπλάνηση.

Έλενα Πίνη