“Ταξίδια του νου και της καρδιάς”

Όσα ταξίδια και να κάνει η καρδιά
πάντα θα υπάρχει κάτι που θα λείπει.
Δεν είναι μόνο ο νους που ξενυχτά
Κάνει παρέα στις θύμΙσες και η Λύπη.
Καράβι καλοταξιδο η Ζωή
Σε ωκεανούς κ σε πελάγη ταξιδεύει.
Κάθε λιμάνι , πρόσκαιρη αναμονή
Σαλπάρει και στα πέρατα οδεύει.
Τις μέρες που ο μαιστρος ξενυχτά
Στην πλώρη , οι αναμνήσεις αλητευουν.
Κερνούν τις Ερινύες μου ποτά
Να παίξουν με τα αισθήματα γυρεύουν.
Μια νύχτα από την άβυσσο θα βγω
Θα κολυμπήσω στης καρδιάς σου τ’ ακρογιάλι
Θ ανάψω μια φωτιά, να σε κοιτώ
Και ας πνιγώ στη θλίψη μου και πάλι.
Α.Α.