ΜΠΡΟΣ ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ

Δειλή μπρος στις ράγες να βλέπω
το τρένο που σε παίρνει μακριά.
Κι εγώ δεν ξέρω αν φεύγω ή αν μένω,
μα ξέρω πως ο χρόνος κυλά.

Ψυχή πληγωμένη ρωτάει
αν θες να την πάρεις μαζί.
Κορμί μοναχά κουβαλάει
τον πόνο που φέρνει η σιωπή.

Βαλίτσα στο χέρι κρατάω,
τα πόδια κολλημένα στη γη.
Ποιος είμαι και ποιον αγαπάω,
ρωτάω κι απαντάει μια σιγή.

Φιλί τελευταίο θα δώσω
κι αμέσως θα κρυφτώ στη γωνιά.
Από άγνωστου χέρι θα κλέψω
τσιγάρο για να κάνω ρουφηξιά.

Έλενα Πίνη

Έργο της Μαρίας Στάθη