20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Η Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού εορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Νοεμβρίου, με αφορμή την επέτειο υιοθέτησης από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1989, της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού αποτελεί το πλέον αποδεκτό κείμενο για τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκοσμίως. Την έχουν επικυρώσει όλα τα κράτη του κόσμου, εκτός των ΗΠΑ και της Σομαλίας (η Ελλάδα την επικύρωσε στις 2 Δεκεμβρίου 1992 με τον νόμο 2101), και τα 54 άρθρα της καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών που χωρίζονται σε 4 τομείς: Δικαιώματα Επιβίωσης, Ανάπτυξης, Προστασίας και Δικαιώματα Συμμετοχής.
Η Χάρτα των Δικαιωμάτων του Παιδιού αναφέρει:

• Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω.
• Δικαιούμαι να μεγαλώσω σ’ έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια.
• Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στο μαγικό κόσμο της γνώσης.
• Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω.
• Δικαιούμαι να μάθω τι είναι καλό για την σωματική και ψυχική μου υγεία.
• Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου.
• Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.
• Δικαιούμαι να ζήσω σε μια κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα.
• Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό. Έναν κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσουν αύριο τα δικά μου παιδιά.

ΣΑΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Έχω μια γάτα τη Λαρίσα,
που ’ναι μαύρη σαν την πίσσα.
Μάτια που λάμπουν σαν τον ήλιο
και φοβερίζουν το σκύλο.

Σε ποιον να πω και να πιστέψει,
βασίλισσά του την έχει στέψει.
Πάντα θα κάνει το δικό της,
τον έχει και για αυλικό της.

Μα εγώ συνέχεια τα φροντίζω,
ποτέ μου δεν τα διαχωρίζω.
Τα αγαπάω και τα δύο,
και ας γίνεται αυτή θηρίο.

«Λαρίσα μου, δεν είσαι μόνη»,
της λέω κι εκείνη μου θυμώνει.
Παίρνει ένα βλέμμα ραδιούργο
και κυνηγάει τον Λυκούργο.

Κι η γειτονιά παραμιλάει,
το νικητή αναζητάει.
Στοιχηματίζουνε σ’ εκείνη,
βασίλισσα θα παραμείνει.

Κι αυτή γυρίζει όλο νάζι,
στα πόδια έρχεται και θρονιάζει.
Ζητάει να την καθαρίσω
και έπειτα να την κοιμίσω.

Μα εγώ φωνάζω και το μούργο,
διότι κυλίστηκε στο βούρκο.
Τους βάζω μέσα στη μπανιέρα
κι έτσι κλείνουμε τη μέρα.

Ξαπλώνουμε και στο κρεβάτι
κι αφήνουμε πίσω το γινάτι.
Μ’ ένα φιλί για καληνύχτα,
αχ, πόση αγάπη στη σοφίτα.

Το ποίημα ανήκει σε συλλογή με παιδικά ποιήματα.