Κύπριδα γη

Κύπριδα γη, αδέρφια μου, περήφανοι Κυπραίοι
απ’του Ολύμπου τη μεριά και της Χωστής τη φλέβα
σηκώνεται ο κουρνιαχτός και τρέχει μαύρο αίμα
αίμα που τρέχει στα ζερβά κατά το Ριζοκάρπασο
πηδάει σύρματα κι’αυλές κοιτάει προς τον παράδεισο.

Βογγά νεκρούς λαλεί ψυχές σωπαίνει κι’ ανασαίνει
μυρίζει ανθούς πορτοκαλιάς μπαίνει στα γκρεμισμένα
τραβάει στο Πενταδάχτυλο κλαίει για τα χαμένα
ορκίζεται τη λευτεριά στους τάφους στα χωράφια
σηκώνει ανέμους στο Βορρά χαιδεύει την Κερύνεια
στήνει χορό στα ξερικά τρυπιέται απ’ τ’αγκάθια.

Καραολή, Αυξεντίου μου, Παληκαρή Βαγόρα
και σεiς τα άλλα της ορμής φυλακισμένα μνήματα
σηκώστε το πέπλο της όμορφης θεάς,της Αφροδίτης,
μυρίστε αφρούς της θάλασσας πιάστε τριχιά και ρίξτε
πενήντα οργιές λουλουδιαστό στεφάνι από αλάτι
στου Σολωμού το σπιτικό στου Τάσου το κονάκι.

Τσιγάρο κάντε,ανάψτε το,με κόκκινο τσακμάκι
δώστε να πάρουν ρουφηξιά οι Ελλαδίτες γόνοι
να αναστηθούν τα κόκκαλα να στήσουν πολυβόλα,
να ακουστούν στον ουρανό σαν λύρα και σαν βιόλα
που έπαιξε ο Μπίκος το θεριό,του Γρίβα οι προγόνοι.–

Βασίλης Σπανός ©