ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ
Ας…
Σε τούτο το μεταξύ,
ας πούμε με τις λέξεις,
ας παίζουμε της ομιλίας το θείο παιγνίδι
ανύποπτοι ποιητές
που κλέψανε το μυστικό
να βλέπουνε και ν’ ακούνε,
ν’ αγγίζουνε και να γνωρίζουνε τα πράγματα,
την εικόνα του Κόσμου ξαναπλάθοντας
μ’ αστραφτερές λέξεις ας παίζουμε
καθώς παιδιά μ’ αθώα χοχλάδια
που ξεβράστηκαν στ’ ακροθαλάσσι
μόλις αγγίζοντας τη μυστική φωτιά
μόλις μαντεύοντας
τον κρύφιο κεραυνό,
με χώμα ας σκεπάζουμε και στάχτη
τη φλόγα που οι θνητοί ν’ αγγίσουν δεν τολμούν
δέσμιοι στο θάνατο
ας ξανοίξουμε τις χάρτινες βαρκούλες μας
μες στον αστραποβόλο ωκεανό…
ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ
Μια υπόκωφη βοή
με τυραννάει τα βράδια,
σα να κοιμάται στο διπλανό δωμάτιο
ένα αγριεμένο ζώο.
Κάποτε θέλησα να το φιλοξενήσω
στο σπίτι μου για λίγο,
νόμιζα πως θα το εξημέρωνα,
μα ήταν μάταιο.
Τώρα ο φόβος ξαγρυπνά αγκαλιά
στο κρεβάτι μου,
όπου κείτομαι ακούνητη για ώρες
δίχως να ανασαίνω.
Ψάχνω τον τρόπο
να το διώξω απ’ το σπίτι,
όχι το ζώο – αυτό το λυπάμαι – ,
το φόβο θέλω να διώξω.
Μάταια όμως προσπαθώ.
Μια υπόκωφη βροχή
με συντροφεύει τα βράδια,
σα να συνθέτει μια γλυκιά μελωδία
για το χαμένο μας εμείς.
Έψαχνα για χρόνια να βρω
το μεταξύ μας που μου έπαιζε κρυφτό,
σαν κακομαθημένο παιδί που
δεν θέλει να βγει απ’ την κρυψώνα του.
Τώρα το παιδί αυτό αποκαλύπτεται
γυμνό μπροστά μου,
κρατώντας στα τρεμάμενα χέρια
την καρδιά του.
Παλεύω με τη φωνή
μέσα μου, που δυνατά
φωνάζει «φύγε»,
μα τελικά μένω εδώ.
Αγκαλιά με το γυμνό μεταξύ μας.
Έλενα Πίνη
Η Μελισσάνθη, το πραγματικό όνομα της οποίας ήταν Ήβη Κούγια-Σκανδαλάκη (7 Απριλίου 1907 – 9 Νοεμβρίου 1990), ήταν Ελληνίδα ποιήτρια.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 7 Απριλίου 1907 και σπούδασε γαλλική και γερμανική φιλολογία στο Γαλλικό Ινστιτούτο και στην Abendschule Αθηνών. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και καθηγήτρια γαλλικών. Ασχολήθηκε με την ποίηση και το 1930 εξέδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή (Φωνές εντόμου). Η δεύτερη συλλογή της (Προφητείες) απετέλεσε φιλολογικό γεγονος, και μάλιστα ο Μιλτιάδης Μαλακάσης καυχιόταν ότι παρουσίασε πρώτος αυτό το ποιητικό «φαινόμενο», που «πραγματικά αγγίζει το θαύμα». Ακολούθησαν άλλες επτά συλλογές. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της τιμήθηκε[1] με τον έπαινο της Ακαδημίας Αθηνών (1936), με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1965), με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1976), με το Βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη κ.α.
Απεβίωσε στις 9 Νοεμβρίου 1990, ταλαιπωρημένη από τον καρκίνο, και ενταφιάστηκε στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών. Ήταν παντρεμένη από το 1932 με τον δικηγόρο και πολιτικό Ιωάννη Σκανδαλάκη.
Εκτός από τις επιμέρους τιμητικές διακρίσεις έργων της, η Μελισσάνθη τιμήθηκε για το σύνολο της ποιητικής προσφοράς της με το παράσημο Χρυσό Σταυρό του Βασιλικού Τάγματος της Ευποιίας.
Ποιητικές συλλογές
Φωνές εντόμου, Αθήνα 1930
Προφητείες, Αθήνα 1931
Φλεγόμενη βάτος, Αθήνα 1935
Ο γυρισμός του ασώτου, εκδ. «Αντωνόπουλος», Αθήνα 1936, 22 σελ. (έπαινος Ακαδημίας Αθηνών το 1938 — στη β΄ έκδοση)
Ωσαννά (1939)
Λυρική εξομολόγηση (1945, εύφημος μνεία Βραβείου Κωστή Παλαμά)
Η εποχή του ύπνου και της αγρύπνιας (1950)
Το ανθρώπινο σχήμα (1961)
Το φράγμα της σιωπής (1965, κρατικό βραβείο ποίησης)
Θεατρικό έργο
Ο μικρός αδελφός (1960, Σκιαρίδειο Βραβείο Παιδικού Θεάτρου)
