Το βίντεο από την εκπομπή της Πρωτομαγιάς:
Έξω από του παραθυριού το κάγκελο
ένα χρυσάνθεμο μονάχο
ευγενική προσφορά
στον κουρασμένο οδοιπόρο,
στο χαμογελαστό συνάνθρωπο,
στο γενναιόδωρο σύντροφο,
στα αμάλαγα παιδιά της γειτονιάς
Ένα χρυσάνθεμο αμάραντο…
μία κατάφαση στα τόσα όχιτα απλόχερα δοσμένα –
στων δειλών τη σιωπή
Ένα χάδι φροντίδας στη θλίψη
των άστεγων μελαγχολικών
που στέγη βρήκαν
σε νύχτες δίχως άστρα
Ένας ελπιδοφόρος οιωνός
πως κι αύριο θα ξημερώσει
και στα ανοιχτά μου χέρια μια αγκαλιά
χρυσάνθεμα γεμάτη θα ‘χω
να τα σκορπώ,
χωρίς την ικεσία της ευγνωμοσύνης,
να τα δωρίζω
σε σπίτια δίχως κήπους,
να τα πετώ ψηλά στον ουρανό,
βροχή να γίνονται,
για να ‘χουν όλοι
ένα χρυσάνθεμο μονάχο
έξω από των παραθυριών τα κάγκελα
