Συντονίζει/Προλογίζει : η συγγραφέας/διανοήτρια Παναγιώτα Μπλέτα.
Χαιρετίζει: Ο Πρόεδρος της ΄Ενωσης Ελλήνων Λογοτεχνών Λευτέρης Τζόκας.
Μιλούν : Ο ποιητής Γαβρίλης Ιστικόπουλος. O Διευθυντής μουσικού ηλεκτρονικού περιοδικού «ΟΓΔΟΟ», συγγραφέας, στιχουργός Κώστας Μπαλαφούτης.
Κατά τη διάρκεια της βραδιάς θα ακουστούν 15 από τις δημοφιλέστερες επιτυχίες της στιχουργού και οχι μόνο.
Μουσική επιμέλεια : Ο τραγουδοποιός, μουσικός-ερμηνευτής Γιάννης Απόδιακος
Πλήκτρα: Ο Μάκης Μέρλος.
Παίζει μπουζούκι : O μουσικός Γιάννης Χαραλαμπάκης.
Συμμετέχουν οι ερμηνευτές: Ναντια Καραγιάννη, Τάκης Κωνσταντακόπουλος, Γιάννης Λεκόπουλος, Ελένη Ασημακοπούλου,Βαγγέλης Δούβαλης.
Υπο την αιγίδα του Διεθνή Πολιτιστικού Συλλόγου “Ορίζων”.
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Η Ελένη Λιάκου γεννήθηκε στην Ιτέα στις 13/8/1925,σαν το μικρότερο παιδί του Ευσταθίου Λιάκου και της Μαρίας Σκαρτσίλα.
Ο πατέρας της Ευστάθιος ήταν αρχιτέκτονας. Έζησαν χρόνια στην Αλεξάνδρεια, όπου γεννήθηκαν τα δυο πρώτα τους παιδιά, ο Ηλίας και ο Αλέξανδρος. Αποφάσισαν και ήρθαν στην Ελλάδα, εγκαταστάθηκαν στην Ιτέα και η οικογένεια τους μεγάλωσε, αφού γεννήθηκαν ο Θανάσης, η Άννα και η Έλλη. Καθώς τα χρόνια περνούσαν και τα παιδιά τους μεγάλωσαν, γεννήθηκαν και άλλα αδέλφια, ο Λουκάς και η Ελένη. Έκτοτε εγκαταστάθηκαν στο Μοναστηράκι Φωκίδας. Τα μεγαλύτερα αγόρια ήταν άριστοι ξυλουργοί,τα κορίτσια παντρεύτηκαν,οι γονείς πέθαναν νωρίς και η μικρή Ελένη έμεινε να φροντίζει τις οικογένειες των αδελφών της…
Ο αδελφός της Λουκάς ασχολήθηκε με την αγιογραφία.
Μια αδελφή της Μαρίας παντρεύτηκε τον Σκαρίμπα, έζησε στην Χαλκίδα όπου γεννήθηκαν τα παιδιά τους, ανάμεσα τους ο Γιάννης Σκαρίμπας.
Η Ελένη έγραφε ποιήματα από την παιδική της ηλικία,τα οποία χάθηκαν. Χρόνια αργότερα, καθώς ήρθε στην Αθήνα, γνωρίστηκε με τον Δημήτρη Ρεπάνη ( αδελφό του Αντώνη Ρεπάνη). Ο Δημήτρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, από πρόσφυγες γονείς. Εκεί έμεινε μέχρι τα χρόνια που πήγε φαντάρος. Στο στρατό γνωρίστηκε με τον Γρήγορη Μπιθικώτση και επειδή άρεσε και στους δύο η μουσική (έπαιζε μπουζούκι ο Δημήτρης) τραγουδούσαν μαζί και ξεκίνησαν για την Αθήνα.
Την Ελένη Λιάκου και τον Δημήτρη Ρεπάνη,τους πάντρεψε ο Μητσάκης και έφτιαξαν μαζί υπέροχα πράγματα, όπως κέντρα διασκεδάσεως στον Άγιο Κωνσταντίνο και στους Θρακομακεδόνες.
Σ ένα ταξίδι τους στην Αμερική, είχαν την τιμή να γνωρίσουν τον Κένεντυ, ο οποίος τους έδωσε πράσινη κάρτα,για να μπορούν να επισκέπτονται την Αμερική όποτε ήθελαν. Τότε γνώρισαν και τον Έλβις Πρίσλεϋ, σε κάποιο αμερικάνικο μπαρ. Συχνά έμεναν στο σπίτι του αγαπημένου τους φίλου Μπίνη.
Γυρίζοντας στην Ελλάδα, γεννήθηκε η κόρη τους Νικολεττα. Εκείνη την εποχή το 1969 έγιναν οι μεγάλες επιτυχίες της συνεργασίας Λιάκου-Μπιθικώτση. Ήταν μια άρρηκτη φιλία,όπου η Ελένη έγραφε, ο Γρηγόρης έπαιρνε το μπουζούκι έγραφε την μουσική και έτσι γεννιόνταν τα τραγούδια…όπως η Επίσημη Αγαπημένη, Μια γυναίκα φεύγει, Το μεσημέρι καίει το μέτωπο σου, Το παρελθόν σου θα γίνει καπνός, Κουρελού, Θυμάσαι, Πες μου πού πας, Πόσο γελάστηκα, Είναι δικός μου ο καημός, Δώσε ζωή απ τη ζωή σου, η Σιωπή, Χωρίς παλτό, Ένα φτερό μου τσάκισες, Έπιασες καινούριο φίλο κλπ….Τραγούδια της τραγούδησαν ακόμα οι Κόκοτας, Μοσχολιού, Καζαντζίδης, Αντώνης Ρεπάνης, Τάκης Βεργιώτης, κ.α.
Την σκληρή εποχή της Χούντας διαλύθηκε η οικογένεια της και η περιουσία της. Ο άντρας της, Δημήτρης, έφυγε για την Αμερική το 1973, όπου και παρέμεινε για 23 χρόνια…Οι δισκογραφικές εταιρείες την τύλιξαν, έγιναν δικαστήρια,χάθηκε ο,τι είχε αποκτήσει, σε κινητά και ακίνητα,εκτός από ένα μικρό οικόπεδο στις Κουκουβάουνες, που είχε ένα κήπο με τριαντάφυλλα. Εκεί έμεινε με την κόρη της την υπόλοιπη ζωή της, μέσα σε βαριά κατάθλιψη, παραιτημένη και ξεχασμένη. Η ενασχόληση με τον κήπο της έδινε ζωή, ενώ δεν ασχολήθηκε ξανά με τα τραγούδια, εκτός από μια συνεργασία της με τον Τάκη Βεργιώτη (Τρεις παράδες το κρασί, Να πώς έσβησε μια αγάπη, Ένα μάτσο ανεμώνες, κα )
Πέθανε στις 26/2/2003 ξεχασμένη, όταν έχασε τη μάχη με την επάρατη νόσο, στο σπίτι της κόρης της Νικολέττας στο Περιστέρι.