Ασημοφέγγαρό μου ,
εσύ που βγαίνεις τη νυχτιά
κι ομορφαίνεις την πλάση !
Θαρρείς φιλάς τη θάλασσα
κι εκεί στ’ακροθαλάσσι,
μορφή σου δίνει ο ποιητής
κι η Θάλασσα γυναίκα !
Αντάρα κι άνεμος ευθύς
η αγάπη κι ο έρωτάς σας ,
καρπός σας και στολίδι σας
γεννιέται η Ασημένια !
Όρια κοπέλα και τρανή
όμοια της δεν υπάρχει
σε ουρανό και θάλασσα ,
ούτε στη μάνα Γη!
Ασήμι στάζει η ψυχή
και η ματιά κεντάει ,
τα ρόδα ανθίζουν στο κορμί ,
τις νύχτες τραγουδάει ,
μέθη στα τρίσβαθα η φωνή
και η γλυκιά λαλιά της .
Ο μπάτης έρχεται απαλά
στολίδι στα μαλλιά της
κι όλου του Κόσμου η ομορφιά
μαγεία στην καρδιά!
Ασημένια !
Κόρη κυρά της Θάλασσας ,
Κόρη του Φεγγαριού
έχεις τσιγγάνικο αίμα
στην καρδιά ,
τις νύχτες σαν χορεύεις ,
θαλασσινά τριφύλια ανθούν
στο πέρασμά σου
αφρός, κοχύλια μένουνε
κομμάτια της καρδιάς σου

Ρομινα 8/6/16