ΒΓΗΚΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΣΟΥ

Βγήκα στον κήπο σου,
έκοψα ένα ρόδο.
Έβγαλα τ’ αγκάθια,
χάιδεψα κορμί.
Φίλησα τα φύλλα,
πότισα μ’ αγάπη.
Σκούπισα το δάκρυ,
έκλεισα πληγή.

Βγήκα στον κήπο σου,
στράγγισα το φόβο.
Φίμωσα το στόμα,
“πρέπει” να μη βγει.
Γέννησα τα άστρα,
κέντησα φεγγάρι.
Άφησα στη νύχτα,
ήχος ν’ ακουστεί.

Βγήκα στον κήπο σου,
έκοψα ένα ρόδο.
Μέτρησα τ’ ανθάκια,
που ήταν μαζι.
Φύτεψα το πάθος,
κέρασα μ’ άνασα.
Έπλυνα τα χέρια,
αίμα να χαθεί.

Βγήκα στον κήπο σου,
έδιωξα τον πόνο.
Σφάλισα τα μάτια,
“πρέπει” μη φανεί.
Έβαλα σε γλάστρα,
πράσινο θυμάρι.
Κέρασμα να φτιάχνω,
σ’ όμορφη ζωή.

Έλενα Πίνη